Κάπου Αλλού

Συγγραφέας: Νατάσα Παυλίτσεβιτς
Εκδόσεις: Bell
Κατηγορίες: horror, paranormal, lgbt
Βαθμολογία: 9/10

Ακροβατώντας μεταξύ πραγματικότητας και εφιάλτη, η Εύα και η Δάφνη προσπαθούν να βρουν μια ισορροπία στη σχέση τους ενώ ο κόσμος φαίνεται να αποτραβιέται και συνεχίζει χωρίς αυτές… κάπου αλλού.

Η Νατάσα Παυλίτσεβιτς θέτει τον στόχο ψηλά από το πρώτο βιβλίο της  χαρίζοντας μας ένα ατμοσφαιρικό βιβλίο μεταφυσικού τρόμου με κοινωνικές προεκτάσεις.

Γράφω αυτή την κριτική στις 2:30 τη νύχτα γιατί μου είναι αδύνατον να συγκρατήσω τον ενθουσιασμό μου. Αυτό το βιβλίο είναι όλα όσα έψαχνα εδώ και καιρό και δεν ήξερα ότι το είχα ήδη στη βιβλιοθήκη μου. Είχα αγανακτήσει ψάχνοντας βιβλία με λοατκι χαρακτήρες που να μην είναι young adult fantasy ή κοινωνικό. Ήθελα κάτι διαφορετικό και επιτέλους το βρήκα.

Οι πρωταγωνίστριές της είναι εξαιρετικά ψυχογραφημένες. Βλέπουμε την ιστορία κυρίως από τη μεριά της Εύας, μιας 33χρονης δασκάλας, η οποία αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο και ενεστώτα χρόνο, κάνοντας την ιστορία μία προσωπική εμπειρία για τους αναγνώστες. Υπάρχουν επίσης κάποια κεφάλαια που βλέπουμε από την πλευρά της Δάφνης, μιας 25χρονης δημοσιογράφου η οποία μετά από ατύχημα βρίσκεται σε αναπηρικό αμαξίδιο, γραμμένα σε τρίτο πρόσωπο, τα οποία αφορούν το παρελθόν και μας δίνουν μία ακόμη οπτική της σχέσης τους.

Η Νατάσα Παυλίτσεβιτς έχει εξισορροπήσει πολύ καλά το μυστήριο και τον τρόμο με την κοινωνική διάσταση του βιβλίου της. Δεν έχει αφήσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δύο γυναίκες λόγω της διαφορετικότητάς τους να υπερβούν το μυστήριο και τον τρόμο των γεγονότων, αλλά τα έχει συνταιριάξει τόσο καλά που το ένα συμπληρώνει το άλλο, εγκλωβίζοντας τις πρωταγωνίστριές της σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον που μοιάζει να είναι χωρίς διαφυγή.

Όσο για το ίδιο το στοιχείο του μεταφυσικού τρόμου, της βγάζω το καπέλο μιας και κατάφερε να φέρει το υπερφυσικό στα μέτρα μου, πράγμα δύσκολο αφού έχω μια τάση να τα θέλω όλα ρεαλιστικά. Είναι ο  τρόπος που παρουσιάζει τον κόσμο της εξ αρχής αυτό που έδωσε τα σωστά θεμέλια στο να χτίσει την ιστορία της και να κάνει τα γεγονότα να φαίνονται πιθανά.

Ο τρόπος γραφής της έχει ένα δυναμισμό που μου αρέσει πολύ και οι διάλογοί της, που είναι μεγάλο πρόβλημα σε πολλά ελληνικά βιβλία, εδώ είναι φυσικοί και αυθόρμητοι. Με λίγα λόγια, απέκτησα καινούργια αγαπημένη συγγραφέα, οπότε ετοιμαστείτε να σας ζαλίσω. Νατάσα ελπίζω να γράφεις ήδη το επόμενο.