Το συμπόσιο των σκιών

Συγγραφέας: Γιώργος Πρέκας
Εκδόσεις: Nightread
Κατηγορίες: fantasy, phycological, triller
Βαθμολογία: 9/10

Το συμπόσιο των σκιών λαμβάνει χώρα στο μυαλό και την ψυχή του αναγνώστη και περιλαμβάνει εννιά πολύ ιδιαίτερα πιάτα. Οι ιστορίες του είναι βγαλμένες από τους μεγαλύτερους φόβους και εφιάλτες μας. Η απώλεια, η εγκατάλειψη, οι εμμονές, ο πόνος, τόσο ψυχικός όσο και σωματικός, και η απομόνωση είναι μερικά απ’ τα κύρια θέματα του βιβλίου.

Οι περισσότερες ιστορίες δεν ανήκουν σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο, αλλά, ταυτόχρονα, συμβαίνουν εδώ και τώρα. Ακροβατούν ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία και ακόμα κι αν τις γδύσουμε από το μεταφυσικό τους στοιχείο, δε χάνουν το νόημά τους. Δημιουργούν έντονα συναισθήματα στον αναγνώστη ο οποίος συμπάσχει με τους χαρακτήρες της κάθε ιστορίας. Η ατμόσφαιρα τους είναι αποπνικτική, ασφυκτική, κλειστοφοβική, αναγκάζοντας τον αναγνώστη να πάρει μια βαθιά ανάσα στο τέλος κάθε διηγήματος και να αφιερώσει λίγο χρόνο για να σκεφτεί αυτό που διάβασε.

Οι χαρακτήρες είναι εγκλωβισμένοι τόσο σε χώρους όσο και σε καταστάσεις. Κάποιους τους ανάγκασαν σε εγκλωβισμό και κάποιοι εγκλώβισαν τους εαυτούς τους. Κάποιοι θέλουν να αποδράσουν, άλλοι παραιτήθηκαν ή προτιμούν τον περιορισμό. Οι περισσότεροι δεν έχουν σαφή ηλικία ή χαρακτηριστικά. Κάποιοι δεν έχουν καν όνομα. Θα μπορούσαν να είναι οποιοσδήποτε. Θα μπορούσαν να είναι εγώ ή εσύ. Με αυτό τον τρόπο ο συγγραφέας καταφέρνει να ταυτιστεί τους χαρακτήρες του με τους αναγνώστες του και να τους κάνει να βιώσουν το βιβλίο πολύ πιο έντονα.

Η γραφή του Γιώργου Πρέκα είναι εξαίσια, το λεξιλόγιό του πλούσιο χωρίς να γίνεται πομπώδες. Όλα τα διηγήματα είναι ισάξια μεταξύ τους, κανένα δεν υστερεί ή υπερτερεί του άλλου. Παρ’όλα αυτά το καθένα αγγίζει διαφορετικά τον κάθε αναγνώστη. Προσωπικά ξεχώρισα τα “Κλεψύδρα με αίμα” “Ότι εν τάφω κείμαι” και “Ένα αστέρι, πεντάκτινο”, τα οποία μου δημιουργησαν τα πιο έντονα συναισθήματα, με το τελευταίο να αποτελεί εξαιρετικό υλικό για ταινία μικρού μήκους.

Το συμπόσιο των σκιών είναι μόλις το δεύτερο βιβλίο του 26χρονου συγγραφέα και το 9/10 είναι μόνο και μόνο επειδή στο επόμενο δε θα μπορώ να του βάλω 12.