Συναίσθημα (Το δέντρο του Άραϋ #1)

Συγγραφέας: Μανώλης Σιμιτσάκης  
Εκδόσεις: Λυκόφως
Κατηγορίες: fantasy
Βαθμολογία: 7/10

Πιστεύω δε θα μπορούσε να έχει πιο ταιριαστό τίτλο αυτό το βιβλίο! Σε γεμίζει συναισθήματα.

Στο βιβλίο αυτό ακολουθούμε τη Μαρία, μια νεαρή φοιτήτρια, η οποία έχει επανέλθει στη ζωή μετά από πέντε μέρες που ήταν νεκρή, έχοντας μαγικές ικανότητες. Αποφασίζει να εμπιστευτεί το μυστικό της και τις ικανότητές της στον αγαπημένο της όταν βλέπει ένα όνειρο κατά το οποίο την καλούν οι ψυχές του Βιλβέτ, του προορισμού των ψυχών μετά το θάνατο, λέγοντάς της πως χρειάζονται τη βοήθειά της. Η Μαρία θα πρέπει τώρα να κάνει μια επιλογή, να επιστρέψει στο Βιλβέτ για να σώσει τις ψυχές που κινδυνεύουν ή να μείνει με τον αγαπημένο της.

Αυτό το βιβλίο περιέχει τόσα πράγματα που συνήθως με απωθούν στα βιβλία, (love story, μαγεία, ποιητική αφήγηση,) αλλά είναι όλα δοσμένα τόσο ωραία που με έκαναν να κολλήσω. Εντάξει τα love story δεν θα τα συμπαθήσω ποτέ, ειδικά όταν είναι όλα τόσο βιαστικά και οι χαρακτήρες υποτίθεται ότι ερωτεύονται τόσο ακραία. Απλά δεν είναι του στυλ μου. Σε όσους αρέσουν πάντως, πιστεύω ότι θα ευχαριστηθούν τα έντονα συναισθήματα της Μαρία και του Γιώργου. Οι ιδέες του συγγραφέα περί μαγείας μου άρεσαν πάρα πολύ. Και ο τρόπος που την εξηγεί και ο τρόπος που τη χειρίζονται οι χαρακτήρες είναι αρκετά αληθοφανή και πειστικά. Η αφήγηση, εκτός από πεζό λόγο, έχει και κομμάτια ποιητικά. Αυτό κανονικά θα με ξενέρωνε όσο δεν πάει, μιας και δεν το ‘χω με την ποίηση, κι όμως είναι τόσο ωραία δοσμένο που δεν με έβγαλε από την ιστορία και το κλίμα της. “Η κραυγή της πεταλούδας” μια φράση γεμάτη τόσο συναίσθημα, θα μου μείνει σίγουρα. 

Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του βιβλίου θεωρώ ότι είναι όλο το φιλοσοφικό περί θανάτου. Παρ’ ότι η άποψή μου είναι ότι μετά δεν υπάρχει τίποτα, πόσο μάλλον ο Χριστιανικός παράδεισος, αυτή η παραλλαγή του έχει αρκετό ενδιαφέρον. Ο κόσμος που έχει δημιουργήσει ο κύριος Σιμιτσάκης είναι ένας κόσμος που αξίζει να εξερευνηθεί. Οι πρωταγωνιστές έχουν αρκετό ενδιαφέρον, αν και βρήκα το Γιώργο υπερβολικό αρκετές φορές και σε πράξεις και σε σκέψεις. Μου άρεσε πολύ η σιγουριά και η αποφασιστικότητα της Μαρίας. Πιστεύω ότι είναι απ’ τους πιο ρεαλιστικούς χαρακτήρες που έχουν βρεθεί σε παρόμοια φάση. 

Μπορείτε να βρείτε την άποψή μου για τα δύο επόμενα βιβλία της τριλογίας εδώ και εδώ.